BMW 525i - Mercedes E200 CGI
O πόλεμος των άστρων!Στουτγάρδη και Μόναχο διασταυρώνουν τα ξίφη τους, αυτήν τη φορά στη βάση της μεσαίας κατηγορίας, προτάσσοντας αρετές άμεσα συνδεδεμένες με την οικολογική -και όχι μόνο- ευαισθησία τους!
ΔΕΝ πρόκειται για μια στείρα και δίχως αντικείμενο αντιπαλότητα μεταξύ των δύο «μονομάχων», αλλά για μια... παραδοσιακή αντιπαράθεση ουσίας, και μάλιστα σε πολλά και διαφορετικά «μέτωπα», που χρόνια τώρα έχει παγιωθεί ως η μητέρα των μαχών στη συνείδηση των απανταχού αυτοκινητιστών. Βλέπετε, οι Γερμανοί αυτοί έχουν εδώ και δεκαετίες ταυτίσει όχι μόνο το όνομα, αλλά και την ίδια τους την... ύπαρξη με αυτοκινητικές αξίες όπως είναι το υψηλό πρεστίζ-κύρος (κακά τα ψέματα, παίζει και αυτό το ρόλο του σήμερα...), η ασφάλεια, και μάλιστα σε όλες τις εκφάνσεις της, και η πολυτέλεια, σε όλα ανεξαιρέτως τα επίπεδα. Αιώνιοι αντίπαλοι, επομένως; Όπως άλλοτε, έτσι και τώρα αναμφίβολα ναι, αφού, παρά τη διαφορετική εκτέλεση της παραπάνω... συνταγής, παρά τη διαφορετική -αν θέλετε- «γεύση» που κάθε φορά προκύπτει, στην πράξη, κάθε φορά που μια νέα Mercedes παίρνει το δρόμο για τη γραμμή παραγωγής, στο διάβα της συναντά την αντίστοιχη πρόταση της BMW, και τούμπαλιν. Όπως ακριβώς συμβαίνει, δηλαδή, και στην περίπτωση της νέας E-Class, και συγκεκριμένα σε αυτή με την κωδική ονομασία «200», το βασικό 1.800άρη κινητήρα των 184... υπερτροφοδοτούμενων ίππων κάτω από το εμπρός καπό και τα χαρακτηριστικά λογότυπα «Blue Efficiency» στα πλαϊνά φτερά, η οποία συναντά την 525i της BMW, την έκδοση δηλαδή με τη μικρότερη σε ισχύ παραλλαγή του -επίσης- οικολογικού, πλην όμως ατμοσφαιρικού 3λιτρου κινητήρα Efficient Dynamics των Βαυαρών, που για την περίσταση είχαμε στη διάθεσή μας, έναντι της 523i (2,5 λίτρα, 190 ίπποι), που επί της ουσίας και με απόλυτα κριτήρια... αντιπαράθεσης βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο κόντρα στην Ε200 CGI.
Τεχνολογία uber alles!
Αν κάτι... συγκινεί κάνοντας τα συγκεκριμένα σεντάν μας να ξεχωρίζουν, αυτό σίγουρα δεν είναι άλλο από τους κινητήρες τους. Δύο σύγχρονα διαμάντια, με άλλα λόγια, που υιοθετούν διαφορετικές οδούς σε επίπεδο τεχνολογικών εφαρμογών, προκειμένου να επιτύχουν τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το επιθυμητό. Και ποιο είναι αυτό, εν προκειμένω; Αφενός η δημιουργία δύο κινητήριων μονάδων με έντονο το οικολογικό στοιχείο (βλ. χαμηλή κατανάλωση και περιορισμένους ρύπους), αφετέρου η κατασκευή συνόλων ικανών να αντεπεξέλθουν με επιτυχία στα αναμενόμενα... βαριά τους καθήκοντα. Στην περίπτωση της άρτι αφιχθείσας Ε200, οι μηχανικοί από τη Στουτγάρδη επέλεξαν το γνωστό 4κύλινδρο μηχανικό σύνολο των 1,8 λίτρων, στο οποίο ενσωμάτωσαν έναν αποδοτικό υπερσυμπιεστή καυσαερίων, εγκαταλείποντας με τον τρόπο αυτόν τη γνώριμη -εδώ και χρόνια- λύση του «κομπρέσορα» (βλ. μηχανικό υπερσυμπιεστή). Και, αν η επιλογή αυτή ενδεχομένως σας δημιουργεί απορίες και ερωτηματικά, οι άνθρωποι της Mercedes απαντούν πως ο συγκεκριμένος τύπος υπερσυμπιεστή εξασφαλίζει όχι μόνο υψηλότερη θερμοδυναμική απόδοση, αλλά και χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμου, χαμηλότερο βάρος (-4 κιλά), περισσότερο χώρο κάτω από το εμπρός καπό αλλά και καλύτερα ηχητικά αποτελέσματα σε όλο το εύρος της περιστροφής του. Αν, από την άλλη, ακόμη δεν έχετε πειστεί για την ορθότητα των επιλογών αυτών, να προσθέσουμε πως ο νέος αυτός κινητήρας διαθέτει σύστημα μεταβλητού χρονισμού των βαλβίδων και, πλέον, σύστημα άμεσου ψεκασμού, με τα εξελιγμένα του μπεκ (τοποθετημένα σε γωνία 30 μοιρών σε σχέση με το θάλαμο καύσης) να ψεκάζουν το καύσιμο με πίεση 140 bar. Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, η... συγκομιδή είναι η ακόλουθη: ισχύς 184 ίππων στις 5.250 σ.α.λ., ροπή 27,5 χλγμ. σταθερά από τις 1.800 έως και τις 4.600 σ.α.λ. και εκπομπές CO2 της τάξης των 169 γρ./χλμ.
Στην απέναντι όχθη, οι Γερμανοί εμμένουν στα ατμοσφαιρικά σύνολα των «πολλών» κυβικών εκατοστών, αφήνοντας, όπως όλα δείχνουν και με δεδομένες τις πληροφορίες που έχουν ήδη διαρρεύσει, τη λύση του υπερτροφοδότη στην κλάση των 1,6-2,0 λίτρων για τις επερχόμενες ολοκαίνουργιες εκδόσεις της μικρότερης Σειράς 3. Προς το παρόν, λοιπόν, η λιγότερο αποδοτική εκ των δύο διαθέσιμων εκδοχών παραλλαγή του 6κύλινδρου εν σειρά 3λιτρου κινητήρα των Βαυαρών διαθέτει με τη σειρά της μεταβλητό χρονισμό των βαλβίδων και σύστημα άμεσου ψεκασμού δεύτερης γενιάς («High Precision Injection», όπως ονομάζεται), αποδίδοντας 218 ίππους στις 6.100 σ.α.λ. και 27,5 χλγμ. ροπής από τις 2.400 έως και τις 4.200 σ.α.λ. Και, στην περίπτωση αυτήν, το οικολογικό προφίλ του κινητήρα είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο, αφού, μελετώντας τα τεχνικά στοιχεία του, εύκολα διαπιστώνεις πως ο 6κύλινδρος διαθέτει ένα εξελιγμένο σύστημα ανάκτησης της ενέργειας μέσω της πέδησης (Brake Energy Regeneration), εκλύοντας την ίδια στιγμή, και παρά τον κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο κυλινδρισμό του, μόλις 178 γρ. CO2 ανά χλμ. Εδώ, με την ευκαιρία, αξίζει να προσθέσουμε πως στις βασικές εκδόσεις και των δύο πολυτελών σεντάν της δοκιμής μας, αμφότερες εξοπλισμένες με χειροκίνητο κιβώτιο 6 σχέσεων, οι κινητήρες συνδυάζονται με το γνωστό σύστημα Start&Stop, που μειώνει ακόμα περισσότερο την τιμή της μέσης κατανάλωσης και -κατά αντιστοιχία- εκείνη της εκπομπής ρύπων.
Στη συγκριτική δοκιμή μας, τόσο η 525i όσο και η Ε200 είναι εφοδιασμένες με αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων, που αντικειμενικά ταιριάζουν περισσότερο στο χαρακτήρα των δύο λιμουζίνων, με 6 σχέσεις στην περίπτωση της πρώτης και 5 σε εκείνη της δεύτερης. Στην πράξη, ο 6κύλινδρος της BMW είναι εκείνος που κερδίζει σε επίπεδο εντυπώσεων, όχι τόσο λόγω της διαφοράς που προκύπτει σε επιδόσεις, όσο κυρίως σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί και αποδίδει σε όλο το εύρος της περιστροφής του. Χάρη στην... ποσότητα αλλά και την αρχιτεκτονική των κυλίνδρων του (6κύλινδρος γαρ!), έχει πιο πολιτισμένη λειτουργία, σχεδόν μεταξένια θα λέγαμε, σε σύγκριση με τον 4κύλινδρο από τη Στουτγάρδη, διαθέτοντας συγχρόνως καλύτερη ηχητική απόδοση και λιγότερο τραχιά λειτουργία στις υψηλές στροφές. Συνολικά, ο 3λιτρος της BMW είναι πιο πληθωρικός στο ταξίδι -πράγμα αναμενόμενο, άλλωστε- και με περισσότερο «βάθος», εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα καλύτερες επιδόσεις. Στο έτερο στρατόπεδο, τώρα, ο υπερσυμπιεστής καυσαερίων παίρνει την... εκδίκησή του στις χαμηλές στροφές, και δη κάτω από τις 2.000-2.500, προσφέροντας αμεσότητα που παραδοσιακά συναντά κανείς σήμερα στους κινητήρες με υπερσυμπιεστή καυσαερίων. Παρά το μικρότερο κυλινδρισμό του, χάρη στο τελευταίο αυτό χαρακτηριστικό, αποδίδει την ίδια ακριβώς ροπή, χωρίς ποτέ να δυσκολεύεται να κινήσει το αμάξωμα των 1.673 πραγματικών κιλών. Με τη γλώσσα των αριθμών, η Ε200 CGI είναι πιο αργή σε σχέση με την 525i κατά μόλις 0,4 δλ. στο τυπικό μας «0-100» (8,8 έναντι 8,4 δλ.). Από εκεί και πέρα, η μεταξύ τους ψαλίδα εκμηδενίζεται πρακτικά, τόσο στα 400 όσο και στα 1.000 μ., με τη Βαυαρή να είναι ταχύτερη κατά μόλις 0,1 και 0,2 δλ., αντίστοιχα. Στις επιταχύνσεις εν κινήσει (με kickdown), η ισορροπία ανάμεσα στα δύο σεντάν παραμένει πάνω κάτω η ίδια, με την 525i να προηγείται κατά 0,4, 0,5 και 0,3 δλ. στα 50-80, 80-110 και 120-140 χλμ./ώρα και την Ε200, όπως είναι αναμενόμενο, με δεδομένο το γεγονός ότι τα 27,5 χλγμ. της ροπής του 4κύλινδρου κινητήρα της αποδίδονται ήδη από τις 1.800 σ.α.λ., να παίρνει μια διαφορά της τάξης των 0,2 δλ. στη ρεπρίζ από τα 30 έως τα 50 χλμ./ώρα. Επί της ουσίας και για να κλείσουμε το κεφάλαιο των επιδόσεων, εκείνο που έχουμε να επισημάνουμε είναι ότι η διαφορά ανάμεσα στους δύο αυτούς κινητήρες δε βρίσκεται τόσο στους αριθμούς και στις επιδόσεις τους, όσο, κυρίως, στον τρόπο που λειτουργούν και στην προσλαμβάνουσα αίσθηση του οδηγού πίσω από το τιμόνι. Και εδώ, δίχως αμφιβολία, τα... κυβικά του 6κύλινδρου και τα 34 παραπανίσια άλογά του κάνουν τη διαφορά. Ως προς το αποτέλεσμα, διαφορά προκύπτει και στον τομέα της κατανάλωσης, με την εικόνα όμως εδώ να αντιστρέφεται υπέρ της Ε200, που κατά μέσο όρο καταναλώνει 12 λίτρα καυσίμου για κάθε 100 χλμ. Όπερ σημαίνει επιπλέον 0,8 λίτρα από τον 6κύλινδρο της BMW, ο οποίος είναι λιγότερο... ρυθμίσιμος ως προς τις απαιτήσεις του στο συγκεκριμένο τομέα. Με άλλα λόγια, και να θες, είναι πρακτικά αδύνατο να κατέβεις κάτω από το άτυπο φράγμα των 11 λίτρων/100 χλμ., όταν την ίδια στιγμή ο 1.800άρης εύκολα μπορεί να αγγίξει τα 10 λτ./100 χλμ. Με ιδιαίτερα ελαφρύ πόδι, μάλιστα, στον υπολογιστή ταξιδίου της Ε200 είδαμε αρκετές φορές τιμές μεταξύ 9 και 9,5 λτ./100 χλμ., ατού που στις δύσκολες μέρες μας... δύσκολα προσπερνάς.
Οδηγώντας!
Στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς, η εικόνα είναι -λίγο έως πολύ- παγιωμένη, με τον καθένα εκ των δύο κατασκευαστών να ποντάρει, και μάλιστα διόλου συμπτωματικά, σε διαφορετικές παραμέτρους της. Από την εργονομία της θέσης οδήγησης ο οδηγός εύκολα αντιλαμβάνεται τον προσανατολισμό των δύο σεντάν: χαμηλή και με ιδανικές... αναλογίες ως προς τη θέση του τιμονιού, η οδηγοκεντρική θέση της 525i κερδίζει μεμιάς τις εντυπώσεις, δίνοντας ξεκάθαρα το στίγμα των προθέσεών της. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, τα πράγματα είναι λιγότερο επιθετικά, με τον οδηγό να κάθεται σε μια «ορθολογιστική» θέση, που δίνει έμφαση σε πιο πρακτικούς -θα λέγαμε- τομείς, όπως στην άνεση. Από εκεί και πέρα, και στις δύο περιπτώσεις και παρά τις εν γένει διαφορές σε επίπεδο σχεδίασης (σ.σ.: παραδοσιακά λιτό και μίνιμαλ το εσωτερικό και αυτής της «5άρας», πιο φαντεζί και με περισσότερους διακόπτες εκείνο της Ε200), και τα δύο σεντάν συνεχίζουν να σε εκπλήσσουν με την ποιότητα του εσωτερικού τους διακόσμου, σε βαθμό μάλιστα που είναι πρακτικά αδύνατο να προκρίνεις κάποιο από τα δύο. Θέμα γούστου, λοιπόν; Αναμφίβολα, ναι. Αλλά και προτεραιοτήτων, θα προσθέταμε, αφού τα «μηνύματα» πολύ πριν ξεκινήσεις να μετακινείσαι, όντας στο εσωτερικό των δύο αυτοκινήτων, είναι σαφή.
Στην περίπτωση της BMW, το πρώτο σχόλιο αφορά κυρίως το σύστημα διεύθυνσης, και λιγότερο τον τρόπο που η συγκεκριμένη μπερλίνα «πατά» στην άσφαλτο. Χάρη και στο προαιρετικό σύστημα Active Steering, που αυξομειώνει το λόγο της κρεμαγιέρας ανάλογα με την ταχύτητα κίνησης, το τιμόνι της «5άρας» εντυπωσιάζει τον οδηγό κάτω από όλες τις συνθήκες. Τι εννοούμε; Χωρίς να είναι... ασήκωτο στις καθημερινές μανούβρες μέσα στην πόλη, αποδεικνύεται εντυπωσιακά άμεσο και εξαιρετικά οξύ σε αίσθηση, όταν αποφασίσεις να την οδηγήσεις σε πιο γρήγορους ρυθμούς. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα... περιφερειακά στοιχεία του αυτοκινήτου, με προεξέχουσα την ανάρτηση, η οποία, συγκριτικά με εκείνη της Ε200, αποδεικνύεται πιο σφιχτή και πιο «στιβαρή», δημιουργώντας ένα σύνολο με μικρότερες κλίσεις, καλύτερη κατευθυντικότητα στις στροφές και, εν γένει, πιο άμεσες αντιδράσεις στις εντολές του οδηγού. Την ίδια στιγμή, οι περιπτώσεις που η ισχύς του 6κύλινδρου κινητήρα θα φέρει τους κινητήριους τροχούς σε δύσκολη θέση είναι -πραγματικά- σπάνιες. Ακόμα και στην περίπτωση που αυτό συμβεί, το εξαιρετικό σύστημα ελέγχου της δυναμικής συμπεριφοράς των Βαυαρών λύνει τα χέρια του οδηγού, επεμβαίνοντας με τον πλέον διακριτικό τρόπο. Για τους πιο απαιτητικούς και για ειδικές πάντα περιπτώσεις, υπάρχει η δυνατότητα μερικής ή πλήρους απενεργοποίησής του, όπως συμβαίνει σε κάθε μοντέλο της BMW. Με λίγα λόγια, και αυτή η «5άρα» είναι μια σπορτίφ μπερλίνα -ακόμα και στην έκδοση με το αυτόματο κιβώτιο, που λειτουργεί άμεσα και γρήγορα- με οδηγοκεντρικό χαρακτήρα.
Μπαίνοντας στη λευκή (σικ!) Ε200 της δοκιμής μας, η οποία μάλιστα διέθετε το προαιρετικό πακέτο της AMG (βλ. διαφορετικές και μεγαλύτερες σε διάμετρο 18άρες ζάντες, πιο επιθετικοί προφυλακτήρες, αντικριστές απολήξεις της εξάτμισης, χαμηλότερη και πιο σφιχτή ανάρτηση με την ονομασία «Direct Control», σπορ καθίσματα στο εσωτερικό κ.ά.), αυτό που περιμένεις να οδηγήσεις, με δεδομένη και την πιο αθλητική της εμφάνιση σε σχέση με τις πιο φτωχές Ε200, είναι ένα σπορ σεντάν. Η αλήθεια, όμως, ύστερα από 1.000 και πλέον χλμ. πίσω από το τιμόνι της, είναι διαφορετική, αφού οι ιθύνοντες της εταιρείας δε θέλησαν να αποποιηθούν το γνώριμο οδηγικό προφίλ που χρόνια τώρα χαρακτηρίζει τη μεσαία τους μπερλίνα. Έτσι, και αυτή η Ε200 είναι ένα αυτοκίνητο με εξαιρετικό ride στον αυτοκινητόδρομο, που ταξιδεύει γρήγορα, άνετα και εξόχως... αγχολυτικά, ανεξαρτήτως συνθηκών. Για την περίσταση, η σπορ ανάρτηση του αυτοκινήτου μας, παρ’ ότι πιο σφιχτή σε σχέση με τα συνηθισμένα, λειτουργεί όπως ακριβώς θα την περίμενες, χωρίς να σε κουράζει και χωρίς να κοπανά άσκοπα στις λακκούβες. Όπως και να έχει, μπορεί να εξασφαλίζει καλύτερα επίπεδα άνεσης σε σχέση με εκείνα της 525i (σ.σ.: εδώ ο συνδυασμός σφιχτής ανάρτησης και run flat ελαστικών όσον αφορά την τελευταία φέρει μεγάλο μέρος της... ευθύνης), παρ’ όλα αυτά δεν καταφέρνει να δημιουργήσει ένα «πληροφοριακό» και εξίσου άμεσο πλαίσιο ικανό να διεγείρει τα όποια οδηγικά πάθη των αγοραστών του είδους. Εξού και το πιο χαλαρό σε αίσθηση σύστημα διεύθυνσης, που τόσο στις στροφές όσο και στην ευθεία είναι πιο ελαφρύ από εκείνο της 525i, αλλά και το μη απενεργοποιούμενο ESP, που διακριτικά, ακόμα κι αν πατήσεις το σχετικό διακόπτη στο μέσον της κονσόλας, μένει πάντα ενεργό, επιτρέποντας μόνο μικρές... παρεκτροπές στο αμάξωμα των σχεδόν 1,7 τόνων. Υπάρχουν άραγε άλλα στοιχεία-χαρακτηριστικά της μικρής Ε-Class, που συνηγορούν και αυτά με τη σειρά τους προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός προφίλ με λιγότερο τονισμένα τα σπορτίφ στοιχεία; Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι καταφατική, αφού και το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων της Ε200, που στην περίπτωσή μας συνοδεύεται από μοχλούς αλλαγής των 5 σχέσεών του πίσω από τα μπράτσα του τιμονιού (σημ.: και αυτό αποτελεί μέρος του προαιρετικού πακέτου AMG), δε διαθέτει στην πράξη τη... σπιρτάδα που χαρακτηρίζει το 6τάχυτο Steptronic της BMW. Στον αντίποδα, τα φρένα της πρώτης αφήνουν τις καλύτερες των εντυπώσεων, όχι μόνο με την αίσθηση που σου δίνουν, αλλά και με την εφάμιλλη αποτελεσματικότητά τους σε σχέση με εκείνα της «5άρας», με τα τελευταία να επηρεάζονται οριακά περισσότερο κάτω από σκληρή χρήση.
Στο τέλος της ημέρας...
... και για ακόμα μία φορά, το συμπέρασμα είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο: Χωρίς «ναι μεν αλλά», η 525i κερδίζει και τη συγκεκριμένη «μάχη» στον ανοιχτό, εδώ και καιρό, πόλεμο ανάμεσα στους δύο Γερμανούς κατασκευαστές. Χωρίς να υπολείπεται σημαντικά σε άνεση ή χώρους, πολύ περισσότερο δε σε κύρος και πρεστίζ, διαθέτει το απαιτούμενο αλατοπίπερο, προσφέροντας το κάτι παραπάνω σε σχέση με την Ε200 (σ.σ.: κοστίζει, βέβαια, και κατιτί... παραπάνω!). Σε επίπεδο οδικών χαρακτηριστικών αρχικά και, οριακά, σε επιδόσεις. Από τη μεριά της, η βασική έκδοση της σειράς Ε ακολουθεί κατά πόδας την προσφιλή τακτική των «μεσαίων Mercedes», ποντάροντας για την περίσταση πολύ περισσότερο στον οικονομοτεχνικό παράγοντα, άμεσα συνδεδεμένο με το χαμηλό κυλινδρισμό της, και για τη συνέχεια στην... αρχοντιά και στον τρόπο που ταξιδεύει. Όλα τα παραπάνω είναι σίγουρα χαρακτηριστικά που δεν πρόκειται να αφήσουν αδιάφορο ένα μεγάλο τμήμα των... εγχώριων αγοραστών του είδους._ 4Τ
BMW 525i
ΥΠΕΡ/ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ/ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΙΜΟΝΙΟΥ/ΧΡΟΙΑ/ΗΧΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
ΚΑΤΑ/ΑΝΕΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ/ΤΙΜΗ ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
MERCEDES E200 CGI
ΥΠΕΡ/ΑΝΕΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ/ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΥΛΙΣΗΣ/ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ/ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
ΚΑΤΑ/ΑΠΡΟΣΩΠΗ ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ/ΤΡΟΠΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΕΑ
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
- ΤΟ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ ACTIVE STEERING ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΗΣ 525i
ΔΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
- Ο ΔΥΣΧΡΗΣΤΟΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΥΜΕΣΩΝ ΣΤΗΝ Ε200
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ...
- Η Ε200 ΝΑ ΕΦΟΔΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ 7ΤΑΧΥΤΟ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ 7G-TRONIC
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Μπορεί η τιμή αγοράς να μην αποτελεί το βασικό κριτήριο επιλογής, όταν αναφερόμαστε στα πολυτελή σεντάν της μεσαίας κατηγορίας -και δη στα γερμανικά-, ωστόσο ο ρόλος που εξακολουθεί να διαδραματίζει παραμένει σημαντικός. Υπό το πρίσμα αυτό, επομένως, και με σημείο αναφοράς τις βασικές εκδόσεις των δύο αυτοκινήτων μας, το προβάδισμα εξασφαλίζει η πρόταση της Στουτγάρδης, που έχει ως αφετηρία τιμής τα 47.500 ευρώ. Την ίδια στιγμή, η 525i έχει ως βάση της τα 56.000 ευρώ (έκδοση Comfort) και η πιο... ορθολογιστική -όσον αφορά την εν λόγω πάντα σύγκριση- 523i τα 51.000 ευρώ. Από εκεί και πέρα, σε κάθε περίπτωση η τελική τιμή αγοράς διαμορφώνεται ανάλογα με την... τσέπη και τις επιπλέον απαιτήσεις του καθενός σε επίπεδο άνεσης ή αισθητικής. Το βέβαιο, πάντως, είναι πως, ακόμα και στη βάση της εξοπλιστικής πυραμίδας, ο εξοπλισμός περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία άνεσης και ασφάλειας, με την Ε200 να πλεονεκτεί οριακά στην τελευταία παράμετρο, διαθέτοντας μεταξύ άλλων αερόσακο γονάτου.
Η προαιρετική και πιο σφιχτή σε ρύθμιση ανάρτηση, μέρος του πακέτου της AMG, προσφέρει ακρίβεια, χωρίς όμως να κόβει πόντους από τον τομέα της άνεσης και της ποιότητας κύλισης. Το σύστημα διεύθυνσης παραμένει και στην Ε200 ελαφρύ.
Ο σπορτίφ χαρακτήρας... ξεχειλίζει από κάθε σημείο της, είτε ταξιδεύεις στον αυτοκινητόδρομο είτε οδηγείς στο επαρχιακό δίκτυο της χώρας μας. Κορυφαίο σε αίσθηση το σύστημα διεύθυνσης, με τη σφιχτή ανάρτηση να προσφέρει, από τη μεριά της, άριστη κατευθυντικότητα.
Σήμα κατατεθέν στο εσωτερικό της Ε200 είναι η κορυφαία ποιότητα. Και, εν προκειμένω, χάρη στον πλούσιο εξοπλισμό του αυτοκινήτου μας, η πολυτέλεια.
Λιτό και απέριττο, το εσωτερικό της 525i κερδίζει τις εντυπώσεις, χάρη στην άριστη θέση οδήγησης αλλά και στο κορυφαίο φινίρισμα κάθε επιφάνειάς του.
Ο 4κύλινδρος 1.800άρης της Ε200 διαθέτει πλέον υπερσυμπιεστή καυσαερίων, αποδίδοντας 184 ίππους και 27,5 χλγμ. ροπής. Παρά το μικρό κυβισμό του, που αποτελεί ατού σε θέματα κατανάλωσης και ρύπων, στέκεται πραγματικό... παλικάρι σε επίπεδο επιδόσεων απέναντι στον 3λιτρο του αντιπάλου του.
Ο 6κύλινδρος εν σειρά κινητήρας των Βαυαρών αποδίδει 218 ίππους στη συγκεκριμένη εκδοχή του, εξασφαλίζοντας απόλυτα ανταγωνιστικές επιδόσεις. Στην πράξη, είναι πιο εύστροφος και πιο εύηχος από εκείνον της Ε200, προσδίδοντας έτσι το κάτι παραπάνω σε επίπεδο αίσθησης.